Poradnik nowoczesnego bibliotekarza

Papier jako uniwersalne źródło wiedzy i konkretne porady – to wszystko zawarte jest w tej jednej publikacji! W pierwszej części znajdziesz artykuły i rozważania, między innymi na temat kondycji papierowych książek oraz czasopism w opozycji do mediów cyfrowych. Druga część to praktyczne ćwiczenia i porady dla bibliotekarzy organizujących wydarzenia kulturalne w swoim mieście.

Z tej publikacji dowiesz się:

• W jaki sposób zachęcić do współpracy dzieci z mniej zgranych grup?
• Co możemy zrobić, by zmienić nastawienie do pracy zespołowej?
• W jaki sposób, dzięki pracy zespołowej, osiągnąć zamierzone cele?
• W jaki sposób zmienić dynamikę grupy ze współzawodnictwa na współpracę?
• Na czym polega metoda Think – Pair – Share oraz metoda Jigsaw i co możemy dzięki nim osiągnąć?
• W jaki sposób motywacja wewnętrzna, dotychczasowe doświadczenia i możliwość przyswajania wpływają na naukę u osób dorosłych?
• W jaki sposób powtarzać materiał podczas uczenia się?
• Dlaczego blogi mają dziś przyszłość w kontekście krytyki literackiej?
• Czy książka rzeczywiście jest dziś symbolem postępu?
• Jakie formy cenzury przez wieki towarzyszyły książce?

SPIS TREŚCI

OKIEM KRYTYKA

I Czytelnicze pożytki z Internetu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

II Przedmiot idealny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

III Uciekinierzy z historii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

AKADEMIA ROZWOJU I Jak zachęcić uczniów do pracy zespołowej? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

II Nauczać samego siebie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

III Własny styl nauczyciela, czyli jak się nie bać wyróżnić z tłumu . . . . 38

Warto zderzać swoje interpretacje z opiniami blogerów, szukać u nich tego, czego nie znajdziemy w dość ogólnych recenzjach prasowych. Z płatnych czasopism kupujemy zazwyczaj jeden tytuł, czasem dwa. Blogów możemy czytać wiele, bo dostęp do nich jest bezpłatny, a wpisy z reguły krótsze niż artykuły prasowe. Treść blogów nie ginie i nie zalega nam na półkach, w oczekiwaniu aż znajdziemy chwilę, by coś „podczytać”, pozostaje stale obecna w sieci. Blogerzy książkowi żyją jak jedna wspólnota, każdy blog odsyła do wielu innych, poprzez system linkowań możemy przemieszczać się po tej rozlewającej się sieci.

Prasa codzienna i pisma kulturalne, podobnie jak duże portale Internetowe, muszą podążać za zmieniającą się sytuacją na rynku książki, publikując noty na temat większości nowości wydawniczych, recenzje z tych najciekawszych. Bloger nie ma obowiązku, by trzymać się jakiegokolwiek kalendarza, nie musi ścigać się z prasą, może pisać, o czym chce – cofać się do XIX wieku, komentować arcydzieła początku XX wieku. Może podążać w bok od głównego nurtu (czego nie robi prasa i portale, bo zależy im na czytelniku, muszą więc dostarczać informacji na temat hitów, bestsellerów i głośnych nazwisk), zagłębiać się w nisze i kontemplować mało znane teksty. Ma swobodę, by z odwagą sięgać po mało znane wydawnictwa, pisać o niekomercyjnych debiutach, książkach-dziwach, powieściach zrozumiałych tylko dla zagorzałych wielbicieli. Może wreszcie stosować wybrane strategie, czytać tylko feministycznie albo historycznie, albo fantastycznie, może wybrać dowolny klucz ideologiczny. Jeśli tylko jasno określa swoją pozycję, pokazuje czytelnikowi swoje kryteria, wyjaśnia źródła swoich ocen – jest ciekawy, a jego działanie wartościowe. Jeśli mają Państwo swoich ulubionych autorów, których recenzje cenią, należy się ich trzymać.