Zajęcia psychoedukacyjne na terenie szkoły
Szkoła, obok rodziny, jest głównym środowiskiem, gdzie dokonuje się socjalizacja i wychowanie dziecka, jednocześnie wywierany jest duży wpływ na kształtowanie obrazu świata i samego siebie. Jako instytucja wychowująca i kształcąca młode pokolenie zapoznaje ucznia z jego pracą i odpowiedzialnością, ucząc kontaktów interpersonalnych. Zdarza się jednak, że szkoła stawia wymagania często przewyższające stopniem trudności możliwości funkcjonowania wielu uczniów. Dotyczą one konieczności opanowania szerokiego zasobu wiedzy, przystosowania się do wymagań personelu szkoły i regulaminu, ograniczenia aktywności ruchowej. Obowiązki te, jak również treści i środki nauczania, są dostosowane do możliwości dzieci przeciętnych. Tak więc uczniowie, którzy rozwijają się nieharmonijnie, wykazują różnego rodzaju zaburzenia zachowania, znajdują się w szkole w sytuacji trudniejszej, gdyż niespełnianie obowiązków przez ucznia wywołuje dezaprobatę społeczną. Jak pisze Halina Spionek, te warunki sprawiają, iż szkoła może stać się pierwotną przyczyną zaburzeń zachowania dziecka, terenem, na którym ujawnią się istniejące już zaburzenia, lub jednym z ogniw w procesie patologizacji dziecka, jeśli jest ona miejscem porażek oraz przeżywanych niepowodzeń.
