Terapia ogrodem

Z publikacji dowiesz się:

• Czym jest horiterapia?
• Jakie ścieżki sensoryczne można odnaleźć w ogrodzie?
• Jakie propozycje zabaw ogrodowych przewidziano na cały rok?
• Jak pobudzać motorykę i orientację przestrzenną dzieci z zaburzeniami SI?
• Jak zaangażować dzieci do wspólnej zabawy w ogrodzie? Jak stymulować koordynację wzrokowo-ruchową?
• Jak wdrażać dzieci do systematycznej pracy?
• Jak doceniać i chronić przyrodę?
• Jak rozwijać twórczą wyobraźnię dziecka?
• Jak stymulować zmysł smaku dziecka?
• Jak pobudzać zainteresowanie dziecka otaczającym je światem?
• Jak aktywizować dzieci nieśmiałe lub wycofane z zaburzeniami sensorycznymi?

Książka podnosi jakość nauczania opiekuna przedszkolnego i wspomaga działania rodziców pod kątem edukacyjno-wychowawczym. Wskazuje jak zaszczepić dzieciom zamiłowanie do przyrody, doceniania jej i szanowania, dzięki regularnemu obcowaniu z naturą. Ponadto atrakcyjne zabawy wpływają na kondycję fizyczną dziecka i neutralizują negatywne emocje, które towarzyszą na każdym kroku rozwojowym.

Opracowanie sprawdzi się również jako uatrakcyjnienie wspólnych chwil, a scenariusze zapewnią radosne wspomnienia dla całej rodziny!

Spis treści

Wstęp 4

1. Ogród w służbie integracji sensorycznej i terapii różnego rodzaju zaburzeń u dzieci w wieku przedszkolnym 5

2. Jakie cechy powinien mieć ogród terapeutyczny dla dzieci w wieku przedszkolnym? 6

3. Rośliny polecane do ogrodów terapeutycznych 7

4. Ścieżki i dywaniki sensoryczne w ogrodzie 8

5. Hortiterapia przez cały rok 9

6. Przykłady zadań terapeutycznych do realizacji w ogrodzie w różnych porach roku 11

6.1. Wiosna w ogrodzie terapeutycznym 11

6.2. Lato w ogrodzie terapeutycznym 16

6.3. Jesień w ogrodzie terapeutycznym 20

6.4. Zima w ogrodzie terapeutycznym 26

7. Podsumowanie 30

8. Literatura 31

Wstęp

Hortiterapia nie jest nową metodą. Jest metodą na nowo odkrywaną i coraz bardziej cenioną na całym świecie. Niniejsza publikacja stanowi próbę bardzo zwięzłego przybliżenia rozwiązań metodycznych opartych na zajęciach w ogrodzie. Ukazuje wieloaspektowe, dobroczynne oddziaływanie biotycznych i abiotycznych elementów ogrodu na rozwój każdego dziecka, prezentuje miejsce i sposób na skuteczną terapię zaburzeń SI u dzieci w wieku przedszkolnym. Nieocenione wartości przyrody są konieczne do odczuwania radości z życia, zachowania równowagi biologicznej, psychicznej i duchowej, poczucia bezpieczeństwa i spokoju. Wielki, prawdziwy ogród, ale też mały przedszkolny ogródek taką możliwość stwarzają dzięki systematycznemu obcowaniu dzieci z naturą, doświadczaniu jej piękna, bogactwa i mocy. Ogród jest wyjątkowo przyjaznym miejscem dla dziecka, ponieważ nie zmusza do nadmiaru komunikatów, nie zmusza do koncentracji. Z pewnością pobudza, zachęca, sprzyja, pomaga, leczy, wycisza, cieszy, bawi, uczy, regeneruje. W niniejszym opracowaniu nie ma jednolitego przepisu na dobry ogród terapeutyczny. Trzeba go sobie stworzyć lub zaadaptować już istniejący, dostosowując do potrzeb i możliwości dzieci, które będą z niego korzystały, albo po prostu jak najczęściej korzystać z najbliższego ogrodu, im bardziej bioróżnorodnego, tym lepszego. Terapia w ogrodzie jest wskazana szczególnie dla tych dzieci, które nie miały tyle szczęścia, by od początku swego życia doświadczać bezpośredniego kontaktu z naturą, nie znają smaku owoców zrywanych prosto z drzewa, nigdy nie biegały boso po trawie czy piasku, niczego nie sadziły ani nie zbierały – owoce, zioła, warzywa i nawet rośliny na parapecie miały ze sklepu. Te są najczęściej sztuczne, bo nieustannie „tryskają urodą”, nie więdną ani nie wymagają zabiegów pielęgnacyjnych. Profesjonalizm osób prowadzących zajęcia w ogrodzie można poznać po tym, że pokazują dzieciom, gdzie mają patrzeć, czego dotykać, słuchać i co wąchać, ale nie mówią, co dzieci mają zobaczyć, co odczuć, co usłyszeć… Nie ma jeszcze zawodu „hortiterapeuta”, ale są specjaliści, którzy wiele od siebie wymagają i mają w sobie wiele pokory. A zamiast niezliczonych rad, uwag i wskazówek – dają dobry przykład.