Rozwój zawodowy

Z publikacji dowiesz się:

• Dlaczego warto być asertywnym w kontakcie z uczniami?
• Jak nie wątpić w swoje możliwości i umiejętności?
• Kiedy perfekcjonizm może być szkodliwy?
• Jakim warto być nauczycielem?
• Jakie relacje powinien mieć nauczyciel z uczniami?
• Jak dostrzec swoje mocne strony?
• Czym jest rozwój zawodowy?
• Jak radzić sobie z prokrastynacją?
• Jak myśleć o sobie pozytywnie?
• Jak radzić sobie z natłokiem zadań i obowiązków?
• Jak zaakceptować swoje ograniczenia?

Nauczyciele też potrzebują czasami wsparcia, by mogli dalej z pełnym zaangażowaniem robić to co kochają – uczyć. Niestety bardzo często spotykają się jedynie z wygórowanymi wymaganiami otoczenia, a to może prowadzić do frustracji. Bycie liderem, menadżerem, wychowawcą, nauczycielem, pedagogiem, organizatorem i mentorem w jednym jest obciążające, a brak doceniania nie zachęca i nie motywuje do dalszych działań. Niniejszy poradnik wskazuje, że nauczyciel powinien przede wszystkim skupić się na sobie, swoich wartościach, samoakceptacji i rozumieć swoje ograniczenia – dopiero wtedy będzie mógł być skutecznym, a nie sfrustrowanym nauczycielem.

Spis streści:

Wątpisz w siebie? Przepracuj to!... 4

Asertywność w komunikacji pomiędzy nauczycielem i uczniami... 9

Perfekcjonizm – kiedy nam szkodzi i jak sobie z nim poradzić?... 14

Odkryj swoje mocne strony – diagnoza talentów według Gallupa a sposób zarządzania... 19

Byle za długo nie zwlekać, czyli jak radzić sobie z prokrastynacją... 28

Menedżer w szkole, menedżer w klasie... 33

Niepewność siebie, obawa, czy postępujemy słusznie lub, czy podołamy zadaniu, zachwiana samoocena – niemal każdy człowiek boryka się z tym od czasu do czasu. Praca w szkole w zasadzie z definicji wiąże się ze stawianiem czoła wielu wyzwaniom i sytuacjom trudnym. Nauczyciele niemal każdego dnia muszą też radzić sobie z poczuciem współodpowiedzialności za rozwój i przyszłość swoich podopiecznych. Dodatkowo zawód nauczyciela jest jednym z tych, w których zawsze może się wydawać, że coś można było zrobić lepiej. Nie istnieje „możliwie najlepiej przeprowadzona lekcja” czy „najlepsza możliwa interwencja wychowawcza”. Po każdej lekcji i po każdej rozmowie z uczniem choćby była wyjątkowo udana, możemy pomyśleć, że lepiej by było, gdyby wtedy powiedzieć lub zrobić coś inaczej.

Nic więc dziwnego, że zwłaszcza te osoby, którym zależy na dobrym wykonywaniu swojej pracy, dopada czasem poczucie spadku formy, zwątpienie w swoje możliwości czy też rozterki dotyczące słuszności ich postępowania. Jeśli czasem czujesz niepewność co do tego, czy jesteś dobrym nauczycielem, czy nadajesz się do tej pracy, czy starasz się wystarczająco, z pewnością nie jesteś w tym odosobniony. Podobnych wątpliwości doświadcza bardzo wielu ludzi, nawet jeśli nie mówią o tym głośno. Bywa, że są to osoby, które mają w rzeczywistości bardzo wysokie kompetencje i znaczące dokonania – niepewność siebie zdarza się najlepszym. Surowy wewnętrzny głos Kiedy w naszej głowie pojawiają się krytyczne bądź pełne zwątpienia myśli, zwykle mamy skłonność w nie wierzyć. Trudno się temu dziwić – przecież patrząc na to „zdroworozsądkowo”, skoro pomyśleliśmy coś na własny temat, to powinna to być prawda. Jaki bowiem miałoby to sens, gdybyśmy sami sobie mówili coś nieprawdziwego? W efekcie, kiedy popełnimy błąd i pomyślimy: „jestem do niczego”, „jestem beznadziejna”, „nie nadaję się do tego”, od razu czujemy się ze sobą gorzej, bo myślimy, że faktycznie coś w tym jest.