Jak być dobrym wychowawcą?

Z publikacji dowiesz się:

• Jak być dobrym wychowawcą?
• Jak skutecznie kierować klasą?
• Jak wdrażać zachowania asertywne i budować autorytet wśród uczniów?
• W jaki sposób przeprowadzić autoewaluację pracy wychowawczej?
• Jakie powinny być prawidłowe mechanizmy funkcjonujące w kontaktach wychowawca - uczeń?
• Jakie są wskazówki dotyczące asertywnych zachowań wraz z przykładami?
• Które narzędzia do autoewaluacji pracy wychowawczej zastosować?
• W jaki sposób wykorzystać arkusze diagnozy i planowania dla uczniów i wychowawców?
• Które ankiety i formularze mogą być przydatne?

Prócz wskazówek i rad, opracowanie zawiera ankiety samokontrolujące, dzięki czemu wychowawca może obiektywnie ocenić własną postawę i zobaczyć, co jeszcze wymaga ulepszenia pod względem podejścia pedagogicznego do uczniów. Dodatkowo książka przedstawia konkretne wytyczne i sugestie niezbędne w kontaktach z rodzicami/opiekunami uczniów oraz innymi nauczycielami. Pomaga zwracać uwagę na niepokojące symptomy wychowawcze ze strony jednostek jak i również określić główne problemy klasy jako grupy uczniów, mających wspólne podłoże środowiskowe.  

Spis treści:

1. Jak skutecznie kierować klasa… 3

2. Rozwijanie podstawowych umiejętności wychowawczych… 23

3. Asertywność w pracy nauczyciela… 53

4. Autoewaluacja pracy wychowawczej w szkole… 73

5. Załączniki… 115

5.1. Załącznik 1 - Arkusz diagnozy klasy/ucznia… 115

5.2. Załącznik 2 - Styl kierowania klasa… 116

5.3. Załącznik 3 - Dyscyplina w mojej klasie… 117

5.4. Załącznik 4 - Jakim jestem wychowawca… 118

5.5. Załącznik 5 - Arkusz planowania współpracy z nauczycielami/rodzicami uczniów… 119

5.6. Załącznik 6 - Arkusz diagnozy trudnej sytuacji w klasie… 120

5.7. Załącznik 7 - Zadania wychowawcy klasy… 121

5.8. Załącznik k 8 - Zasady wychowania… 122

5.9.Załącznik 9 - Przykłady pisemnych form informacji zwrotnych… 123

5.10.Załącznik 10 - Ankieta - Autodiagnoza gotowości do uczestniczenia

w superwizji zespołowej… 126

5.11. Załącznik 11 - Formularz kontraktu superwizyjnego… 127

Styl kierowania to sposób postępowania wychowawcy wobec zespołu klasowego. Najbardziej pożądany, a jednocześnie zgodny z wymogami humanistycznej szkoły, jest styl demokratyczny. Niestety, wielu wychowawców popełnia błąd, wybierając go na początku pracy z grupą. Rozczarowaniu, że się nie sprawdza, towarzyszy często poczucie „jestem kiepskim wychowawcą”.  Wracają  zatem  do  tradycyjnych  metod  wychowawczych,  czyli  żelaznej dyscypliny i pełnej kontroli. I pozostają mu wierni aż do końca. 

Styl demokratyczny jest najlepszy, ale uczniów trzeba do niego przygotować. Nowa klasa to  zbiór  jednostek,  które  muszą  przejść  przez  proces  integracji  i  asymilacji  w  szkole. Podopieczni potrzebują wychowawcy, który nimi umiejętnie pokieruje, wyznaczy granice i pomoże zinternalizować normy. Oznacza to, że będzie przez jakiś czas stosował autokratyczny styl kierowania, od którego stopniowo przejdzie do stylu demokratycznego. Czas trwania poszczególnych etapów zależy od składu klasy oraz możliwości i chęci jej członków. Niektóre grupy nigdy nie są gotowe do demokracji, w innych można ją wprowadzać  już po kilku miesiącach. 

Każdy przyjęty przez ciebie sposób kierowania klasą musi być przemyślany i wyważony. Jeśli stosujesz styl autokratyczny, unikaj destrukcyjnych komunikatów i zachowań wobec podopiecznych (nie mów np. Nie obchodzi mnie, co myślicie. Jestem tu od rozkazywania, a wy od słuchania. Kto się nie podporządkuje moim poleceniom, zostanie surowo ukarany!). Jeśli decydujesz się na demokrację, pilnuj, aby nie przerodziła się w anarchię. Poniżej znajdziesz informacje o podstawowych stylach kierowania klasą oraz sugestie, w jakich zespołach warto lub trzeba się  stosować.