Podróż przez życie. 10 spotkań redakcji „Charakterów” z uznanymi autorami polskiej literatury

Z publikacji dowiesz się:

• Co psychologia ma wspólnego z muminkami?
• Czego uczy nas las według Urszuli Zajączkowskiej?
• Dlaczego to tak ważne być sobą?
• Jaką moc mają małe słowa?
• Czym jest latanie spontaniczne i czy istnieją inne formy latania?
• Czym jest płynna rzeczywistość, o której opowiada Ignacy Karpowicz?
• Dlaczego relacje międzyludzkie są takie ważne?
• Jak odnaleźć wspólny mianownik z poglądami sławnych pisarzy?
• Czy istnieje recepta na dobre życie według Ks. Jana Twardowskiego?

Niniejsza książka daje możliwość poszerzenia swoich horyzontów i toku myślenia. Umożliwia nam podróż do historii i doświadczeń z życia pisarskich sław, bez ruszania się z domu, co szczególnie stanie się atutem dla introwertyków i miłośników książek, którzy mogliby czytać je godzinami. Prócz tego możemy „poznać” postaci, które obecnie nie są już wśród nas m.in. Ks. Jana Twardowskiego czy Marka Edelmana, ale które dzięki wywiadom na zawsze pozostaną żywe. Ponadto mamy możliwość dogłębnie zrozumieć wyznawane przez nich poglądy oraz tok myślenia. Sama forma treści jest zróżnicowana i odzwierciedla charakter pisarzy, co znacząco ubogaca lekturę, po której pozostanie niedosyt i zawód, że nie jest o wiele dłuższa.

Spis treści

Pierwszy świat 5

O lataniu spontanicznym 11

Psychologia według Muminków 16

Zabójcza słodycz cytryn 23

Być sobą 24

Podróż zimowa 26

Płynny świat 30

Niewielka moc wielkich słów 35

Łaska spełnionego życia 37

Czego uczy nas las 40

Pierwszy świat kształtuje nas jako ludzi, naszemu człowieczeństwu nadaje kierunek. Jest najważniejszym etapem w życiu człowieka. Z niego wynosimy wszystko – od estetyki po etykę. Wszystkie późniejsze światy odnosimy zawsze do tego pierwszego, choć często nie zdajemy sobie z tego sprawy. Piotr Żak i Dominik Włudyga: – Niedawno w telewizji był film „Rachunek sumienia”. Bohater zabija troje ludzi, którzy przyczynili się do śmierci jego jedynego dziecka. Następnie oddaje się w ręce policji i domaga dla siebie najwyższego wyroku. Uważa bowiem, że popełnił straszny czyn i musi ponieść odpowiednią karę. Adwokat, zafascynowany swoim klientem, pyta go w pewnym momencie, dlaczego tak trudno jest popełniać dobre uczynki. Bohater filmu odpowiada: to wcale nie jest trudne, najtrudniej ustalić, co jest dobre i słuszne, ale jeśli się to zrobi, to potem już bardzo trudno postępować inaczej. Czy Panu bliskie jest takie stwierdzenie? Wiesław Myśliwski: – Uważam, że człowiek sam nie ustala sobie kodeksu postępowania. Kodeks postępowania wynika z tego, że nie jesteśmy sami na świecie, lecz są też inni. Relacje człowiek – zbiorowość warunkują postępowanie każdej jednostki. Słowem, kodeks postępowania jest faktem społecznym. Normy, według których człowiek postępuje, są wzajemne: ja – inni, inni – ja. To właśnie z funkcjonowania w społeczności wynikają zasady naszego postępowania. Ograniczenia, zobowiązania, stan naszych emocji są wynikiem naszego istnienia w zbiorowości. I nawet stosunek do samego siebie, wydawać by się mogło najbardziej intymny, jest tego rezultatem. To jest, najogólniej mówiąc, to, co determinuje nasze postępowanie, ale zarazem warunkuje nasze pojęcia zła i dobra. Zaczynamy się tego uczyć już od najwcześniejszego dzieciństwa, w najbliższej nam zbiorowości, czyli w domu. To dom kształtuje w nas pierwsze pojęcia zła i dobra, uczy tych zasad postępowania. I to już wtedy, kiedy nie umiemy jeszcze mówić, chodzić. Przy czym przez dom rozumiem nie tylko to, co w powszechnym znaczeniu w tym słowie się kryje. Dom to centrum naszego pierwszego świata.