Koncepcja integracji sensorycznej jako czynnik stymulacji rozwojowej dziecka z deficytem psychoruchowym

Z publikacji dowiesz się:

• Co należy do podstawowych badań w zakresie SI?
• Jaka metoda badawcza została zastosowana w opisywanym przypadku?
• Jakie ćwiczenia stymulujące układ słuchowy zalecono w opracowaniu?
• Jakie zaburzenia towarzyszyły badanemu chłopcu?
• Jakie ćwiczenia stymulujące układ proprioceptywny zalecono w opracowaniu?
• Jakie wnioski wyciągnięto na podstawie przeprowadzonej terapii?
• Jakie rezultaty przyniosło zastosowanie integracji sensorycznej?

Dużym ułatwieniem i zaletą jest zwięzła i konkretna treść minibooka, która może posłużyć jako materiał źródłowy specjalistycznych i indywidualnych opracowań terapeutycznych. Elektroniczna forma sprzyja wyświetlaniu na rozmaitych nośnikach, a także włączeniu do tworzonych prezentacji. Liczne zdjęcia umieszczone analogicznie do opisywanego tematu sprzyjają przyswajaniu wiedzy i informacji oraz lepiej obrazują przebieg terapii i towarzyszącej jej ćwiczeń.

Całość pełni rolę dydaktycznego wsparcia dla specjalistów, terapeutów, a także studentów, którzy poszukują autentycznych przypadków terapeutycznych i zastosowanych w nich metod działania.

Spis treści:

Cel pracy. . . 6

Materiał badawczy. . . 6

Metoda badawcza. . . 6

Układ przedsionkowy. . . 6

Układ proprioceptywny. . . 8

Układ dotykowy. . . 8

Układ słuchowy. . . 8

Podsumowanie i wnioski. . . 9

UKŁAD DOTYKOWY

Jest jednym z najwcześniej rozwijających się zmysłów. Wyróżnia się dwa rodzaje dotyku:

dotyk pierwotny (protopatyczny) – odpowiada za świadomość dotykania i odpowiedzialny jest za ochronę przed niebezpiecznymi zewnętrznymi bodźcami dotykowymi, dominuje w okresie niemowlęcym; dotyk różnicujący (epikrytyczny) – odbiera precyzyjne informacje dotykowe, np. różnicę w fakturze, kształcie, rozwija się stopniowo i w okresie kilku lat jego znaczenie znacznie wzrasta. Obydwa rodzaje doznań dotykowych muszą znajdować się w swoistej równowadze zależnej od wieku dziecka i poziomu jego funkcjonowania. Dlatego tak ważna jest dokładna analiza zdolności i stopnia rozwoju poszczególnych układów, narządów, ich wielokierunkowej organizacji i integracji.