Dla kogo przeznaczona jest terapia neurologopedyczna?

Celem terapii neurologopedycznej jest przywrócenie lub poprawa funkcji komunikacyjnych, jedzenia i oddychania u pacjentów w różnym wieku – terapia może być prowadzona zarówno z dzieckiem, jak i z dorosłym. W przypadku najmłodszych pacjentów może być stosowana już od urodzenia, np. u wcześniaków, dzieci z zespołami genetycznymi, mózgowym porażeniem dziecięcym czy zaburzeniami ze spektrum autyzmu. 

Jeśli chodzi natomiast o dorosłych pacjentów neurologopeda pracuje najczęściej z osobami po udarach mózgu, urazach czaszkowo-mózgowych, operacjach onkologicznych w obrębie głowy i szyi, a także z osobami cierpiącymi na choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Parkinsona czy stwardnienie zanikowe boczne. Warto zaznaczyć, że terapia może być potrzebna również osobom z afazją, dyzartrią czy apraksją mowy – zaburzeniami, które znacznie utrudniają codzienną komunikację. Neurologopeda odgrywa wówczas kluczową rolę w procesie powrotu do sprawności językowej i społecznej.

Na czym polega terapia neurologopedyczna?

Głównym zadaniem terapii neurologopedycznej jest poprawa jakości życia pacjenta poprzez wspieranie i rozwijanie jego zdolności komunikacyjnych oraz funkcji prymarnych, czyli czynności, takich jak oddychanie, połykanie czy żucie. Terapia neurologopedyczna zawsze jest dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta. U osoby prowadzącej terapię w zakresie neurologopedii studia podyplomowe to więc konieczność, by uzyskać kompetencje niezbędne do diagnozy i dobrania odpowiedniej terapii.

Terapia neurologopedyczna może obejmować:

• diagnostykę neurologopedyczną, w tym ocenę funkcji językowych, artykulacyjnych oraz prymarnych;
• indywidualnie dobrane ćwiczenia poprawiające motorykę narządów mowy;
• naukę alternatywnych form komunikacji (AAC) przy użyciu gestów, piktogramów czy technologii wspomagających;
• wsparcie emocjonalne i psychoedukację dla pacjentów oraz ich rodzin;
• współpracę z interdyscyplinarnym zespołem obejmującym m.in. neurologa, fizjoterapeutę czy psychologa.

Tego typu terapia neurologopedyczna ma na celu wspieranie osób z zaburzeniami mowy wynikającymi z problemów neurologicznych. Jej skuteczność opiera się na głębokim zrozumieniu funkcjonowania mózgu i układu nerwowego, trafnym rozpoznawaniu objawów i indywidualnym podejściu do pacjenta w trakcie terapii. Neurologopeda zdobywa odpowiednią wiedzę teoretyczną i praktyczną poprzez studia podyplomowe.

Czy studia podyplomowe z neurologopedii wystarczą, aby zostać specjalistą?

Neurologopeda musi mieć szeroką wiedzę nie tylko z zakresu logopedii, ale także neuroanatomii, neuropsychologii oraz medycyny, aby trafnie rozpoznawać objawy i zaplanować skuteczne działania terapeutyczne. Aby móc prowadzić terapię neurologopedyczną, konieczne jest więc odpowiednie wykształcenie, np. studia podyplomowe z neurologopedii. Są one adresowane przede wszystkim do osób, które wcześniej ukończyły studia logopedyczne lub mają przygotowanie pedagogiczne i doświadczenie w pracy z osobami z zaburzeniami mowy. Więcej informacji o studiach podyplomowych z neurologopedii można znaleźć na stronie: https://www.ire-studia.edu.pl/studia-podyplomowe/dla-nauczycieli/neurologopedia/.