Pragnąc przybliżyć postać przyszłego Patrona Zespołu Szkół nr1 im. Jana Pawła II w Bełżycach i ogromne dzieło niesienia przesłań tak ważnych dla pokoju na całym świecie na wrześniowy Dzień Papieski 2005 roku przygotowaliśmy dłuższą uroczystość. Był to program ,, Pokój, pamięć, tożsamość”, którego scenariusz napisała Ewa Pietrzyk i Anna Marcewicz… Program „Pokój, pamięć, tożsamość” został zaprezentowany społeczności szkolnej i lokalnej w dniach 14-15-16 września 2005 roku. Spektakl przygotowany przez uczniów szkoły pod opieką nauczycieli, był jakby ich osobistą odpowiedzią na naukę Ojca Świętego i stworzył niepowtarzalną atmosferę prawdziwego, bliskiego spotkania z Papieżem. Przywołał najpiękniejsze modlitwy, trudne momenty życia, radość i chwile słabości, wspomnienia spotkań z pielgrzymami Jana Pawła II, ukazując zwyczajne oblicze, tego niezwykłego człowieka. W programie ukazującym wdzięczność„ Temu, którego Bóg postawił na naszej drodze”, młodzież przypomniała również o bolesnych przeżyciach spowodowanych okrucieństwem wojny.
SCENARIUSZ PROGRAMU POŚWIĘCONEGO PATRONOWI SZKOŁY JANOWI PAWŁOWI II
PT. „POKÓJ, PAMIĘĆ, TOŻSAMOŚĆ”
Wstęp:
1 IX 2005 r. – dzień ten rozpoczyna jak zwykle nasz kolejny rok szkolny. Jest zarazem rocznicą wybuchu straszliwej w dziejach świata II wojny światowej. W tym roku w naszej szkole będzie miało miejsce niezwykłe wydarzenie. !7 X patronem naszej szkoły zostanie Nasz Wielki Polak – Papież Jan Paweł II.
Pragniemy, aby to dzisiejsze spotkanie miało wymiar spotkania w wierze, aby karmiło się wdzięcznością za człowieka, którego Bóg postawił na naszej drodze i za to wszystko, co dzięki Niemu otrzymaliśmy.
Chcemy przybliżyć jego wielką postać i ogromne dzieło niesienia przesłań tak ważnych dla ludzi. Musimy też pamiętać o historii, o jej istotnych wydarzeniach. Wojna, która wybuchła 1 IX 1939 r. była wielkim dramatem na ziemi, musimy pamiętać o jej strasznych skutkach, aby nigdy się nie powtórzyła.
Ojciec Święty modlił się o pokój i wzywał do pojednania narody i rodziny. Pokój w państwie i w rodzinie powinien zawsze panować. Oto się módlmy i siejmy dobro, które niesie pojednanie i miłość – tak jak nauczał nas Jan Paweł II.
W krótkiej inscenizacji chcemy przedstawić sylwetkę Naszego Papieża i Jego niektóre przesłania.
Prosimy o uwagę.
Część I Karol Wojtyła.
I scena.
Na ekranie rzutnika multimedialnego: Kościół w Wadowicach, w którym ochrzczono Karola Wojtyłę (można ukazać zdjęcia Wadowic) płacz dziecka (nagrany)
Nagranie: Młodość Jana Pawła II – /płyta/
Narrator czyta: 18 V 1920 r. w Wadowicach urodził się nasz Wielki Polak Karol Wojtyła. Gdy przyszedł na świat słychać było głos dzwonu i pani Wojtyła prosiła akuszerkę, aby otworzyła okno w szpitalu, gdyż z pobliskiego kościoła dobiegały dźwięki odprawianego właśnie nabożeństwa majowego. Przy ich akompaniamencie urodził się przyszły papież – Polak. W tym też dniu marszałek Józef Piłsudski powrócił triumfalnie z frontu ukraińskiego do Warszawy.
II scena.
Na ekranie: zdjęcie Karolka z mamą,
Z magnetofonu: piosenka nie ma jak u mamy
Narrator: Był drugim synem Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Ochrzczony został 20 VI 1920 r. i otrzymał imiona Karol – po ojcu, Józef – po marszałku Piłsudskim, Józefie z Nazaretu i swoim wuju. W jego domu panowała pełna miłości atmosfera.
Rola:
Mama prowadzi Karolka i mówi: „Mój Lolek zostanie wielkim człowiekiem” Na beztroskę dzieciństwa rzuciła cień choroba matki. 13 IV 1929 r. Emilię zabrano do szpitala, gdy Lolek wrócił do domu powiedziano mu: „ Twoja matka umarła”
III scena.
Na ekranie: zdjęcia Matki Boskiej Płaczącej z Dzieciątkiem z Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej.
Z magnetofonu: Ave Maria – Szuberta.
Rola:
Ojciec prowadzi (9 letniego) Karolka do domu Matki Bożej i mówi do niego (wskazując na Maryję) to teraz jest Twoja Matka.
Ojciec: Karolku
Karolek: Tak Ojcze
Ojciec: To jest teraz Twoja Matka
Narrator: We wszystkich ważnych i trudnych momentach życia Karol Wojtyła udawał się do sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej by modlić się. „Ona wychowywała moje serce od najmłodszych lat” – powiedział Jan Paweł II o Matce Bożej z podkrakowskiej Kalwarii Zebrzydowskiej.
Słowa Ojca Świętego
IV scena.
Zdjęcie Karola jako ucznia
Podkład muzyczno -wizualny
Narrator: Lolek był ambitnym uczniem i pracowitym uczniem, wiele czasu poświęcał nauce. W szkole doskonale przygotowywano go merytorycznie i wpojono mu miłość do Ojczyzny.
Rola:
Karol: Cześć Antek (Antoni Bohaterowicz)
Antek: Witaj! Jak wyniki?!
Karol: Dobrze.
Antek: To znaczy nudne, pewnie jak zwykle bez urozmaiceń , od dołu do góry „bardzo dobrze”. Nigdy nie byłeś nieprzygotowany i dlatego jesteś prymusem.
V scena.
Na ekranie: zdjęcie papieża, studenta, kapłana i inne o wojnie itp. w nawiązaniu do tekstu
Pieśń: Dziękuję Tobie o Panie, dziękuję za miłość Twą, dziękuję za powołanie, które dałeś mi.
Narrator:
Najpierw ukończył szkołę powszechną, Gimnazjum, otrzymał celujące świadectwo maturalne, następnie wstąpił na polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.
30 sierpnia 1939 r. Karol zwrócił na Uniwersytecie swoje umundurowanie z Legii Akademickiej. Dwa dni później przypadał pierwszy piątek miesiąca.
Karol chciał przystąpić do spowiedzi i komunii świętej. Śpieszył więc wczesnym rankiem z Dębnik na Wawel. Służył jak zwykle, do mszy ks. Figlewiczowi.
Wokół wyły już syreny i padały pierwsze bomby. Był 01września 1939 roku.
Agresja niemiecka na Polskę rozpoczynała drugą wojnę światową.
Dla całego pokolenia Karola Wojtyły, dla symbolicznego rocznika 1920, okres wojny i okupacji był doświadczeniem najbardziej dramatycznym. Z klasy maturalnej Karola w czasie wojny zginęło w walce bądź zostało zamordowanych przez okupantów 10 kolegów. Tragiczny los dosięgnął większość jego żydowskich jego kolegów i koleżanek wraz z rodzinami, tak z Wadowic, jak i ze studiów w Krakowie.
Odpowiedź młodego Karola na to wyzwanie była szczególna – zdecydowała o całej jego dalszej drodze życiowej.
We wrześniu, podobnie jak setki tysięcy innych Polaków, Karol z ojcem ruszyli pieszo na wschód w odruchu ucieczki przed niemiecką ofensywą. Doszli do Sanu, skąd zawróciło ich zmęczenie i poczucie daremności tej ucieczki – od wschodu na Polskę uderzył Związek Sowiecki . Nie było już dokąd uciekać. Wojtyłowie wrócili do Krakowa, przemianowanego teraz na stolicę Generalnego Gubernatorstwa. Wadowice zostały wcielone bezpośrednio do Rzeszy i poddane totalnej germanizacji.
Karol wpisał się jeszcze na drugi rok studiów.
6. listopada Niemcy rozwiali jednak ostatnie złudzenia: brutalna akcja Gestapo doprowadziła do aresztowania 183. profesorów krakowskich wyższych uczelni, głównie Uniwersytetu Jagielońskiego.
Przeciw niszczeniu polskiej inteligencji, przeciw wyniszczania polskiego słowa, polskiej kultury, polskiej tradycji – wystąpił Karol z grupą...
